काय असते हो नक्की कविता?
कोणी सांगेल का मला
कविता वावरत असते आसपास
सगळे कवीलाच लागतात शोधायला !
कवितेत कवी शोधायचा नाही .. कधीच...
तो असतो एक माध्यम सशक्त ,
ज्यांना होता येत नाही व्यक्त
त्यांच्या मौनाचा हंबरडा आणि वेदनेचा हुंकार फक्त !
कवितेत कवी शोधायचा नाही..
त्याला जोडायचं नाही कवितेतल्या पात्रांशी
त्याच्या लिखाणात ...
आपल्याच भावना शोधायच्या नाही !
सतत का करायचं परीक्षण
त्याच्या कवितांचं भांडवल कधी करायचं नाही
आणि कवितेत कवी कधी शोधायचा नाही !
कवी म्हणजे काय हो ?
प्रतिबिंब समाजमनाचं
कोलमडलेल्या मनाला पाठबळ आधाराचं
चालू घडामोडींवर प्रभुत्व ओळींचं !
अन्याय सहन करून देखील ज्याला फुटत नाही वाचा ..
मौनातच गौण राहण्याचा ज्यांचा असतो साचा,
निराशेच्या गर्तेत ज्याची संपते आशा
कविता असते अशांसाठी उन्हातली छाया !
कधी विनोदात लपेटलेला दुःखांचा हास्यफवारा..
कवी तर असतो फार वेगळा,खोल अन् गहिरा,
काव्यातला मुखवटा त्याला सतत चढवायचा नाही
आणि कवितेत कवी कधी शोधायचा नाही !
कविता लिहिण्यासाठी नाहीच जरूरी..
प्रत्येक घाव काळजावर झेलणं ,
आजूबाजूला घडणाऱ्या गोष्टीत
फुलतं त्याचं लिहिणं
नसतेच प्रसन्न प्रत्येकावर
प्रतिभेची लेखणी ,
योग्य शब्दांना काव्यात गुंफण्याचं कसब
प्रतिभेलाच जमत हसतखेळत !
विषयांच्या दुनियेत फिरतो अवांतर..
दुखऱ्या मनावर घालतो फुंकर ,
वेदनेचा आवरेना गहिवर
एक कविता स्फुरते अन् भाव होतो अनावर !
कुणाच्यातरी वेदनांची तार ,
कवितेशी येते जुळून
पोळणाऱ्याचं मन शांत
होऊन जातं कविता वाचून !
म्हणूनच या वैद्याचं दुकान कुठे शोधायचं नाही
त्याच्या शब्दांचा शब्दशः अर्थ कधी घ्यायचा नाही ,
व्यक्त होणाऱ्या संवेदनांना कधी छेडायचं नाही
आणि कवितेत कवी शोधायचा नाही !
कवितेत कवी कधीच शोधायचा नाही....